Geen discussie over beloningen zonder emotie. Zonde, want dit thema verdient een zakelijke blik, aldus Errol Keyner.

1. Arbeidsgehandicapten en minimumloon

Staatssecretaris Klijnsma werd bedolven onder kritiek toen ze een quotum voor arbeidsgehandicapten wilde instellen. Het bedrijfsleven wil alleen productieve medewerkers, terwijl de staatssecretaris vrijwel kansloze mensen aan het werk wil krijgen.

Beide doelstellingen liggen echter binnen handbereik, indien de loonkosten worden aangepast aan de toegevoegde waarde: het minimumloon is de echte boosdoener.

2. Techneuten: betaal beter

Het bedrijfsleven klaagt over het gebrek aan techneuten. Zeur niet, maar betaal ze beter.

3. Topmanagers: geen publiek geld

Menigeen ergert zich kapot aan hoge beloningen van topmanagers. Die verontwaardiging is er nauwelijks bij echte grootverdieners als profvoetballers, -boksers en popsterren. Blijkbaar gaat een lage intelligentie gepaard met een hoge gunfactor. Bij nader inzien trek ik deze stelling terug voor profboksers. Hoewel dat waarschijnlijk niet nodig is (ook dat trek ik terug).

Vooral exorbitante bonussen van topmanagers zijn velen een doorn in het oog. Terecht indien bestuurders geen degelijke langetermijnstrategie hebben opgezet en geïmplementeerd. Of wanneer de kapitaalverschaffers belabberde rendementen hebben behaald.

Dat geldt niet in de overige situaties. Uiteindelijk zijn het twee private partijen - bestuurders en aandeelhouders (via commissarissen) - die hoge bonussen onderling overeenkomen. Toegegeven, ook ik ben soms jaloers, maar het betreft geen gemeenschapsgeld waarbij ons aller mening relevantie heeft.

4. Juristen: EQ rendeert

Rechtenstudenten scoren zelden het hoogste in een IQ-test. Integendeel. Het wekt dan ook bevreemding wanneer juristen de top van bedrijfsleven (of overheid) halen, of jaarlijks een miljoen euro binnen harken als partner van een groot advocatenkantoor. Zelfs middenmoters halen met gemak enkele malen modaal tijdens hun carrière, zo’n beetje conform de subtop van ingenieurs.

Een jurist is echter efficiënter dan de intelligentere en ijverigere ingenieur, want hij haalt maximaal financieel rendement uit zijn ogenschijnlijk beperkte talenten. De sleutel is EQ. Sociale vaardigheden leveren meer op dan extra IQ-punten.

5. Accountants: salaris maximeren

De onderlinge verdeling van de jaarlijkse winst resulteert in zo’n vier ton inkomen per partner bij de grote accountantskantoren. Dit komt niet alleen door de hoge uurtarieven van de topaccountants, maar vooral door het grootschalig inzetten van lager betaalde medewerkers tegen een zeer winstgevend tarief. Vier ton is veel, hoewel topadvocaten twee- tot driemaal zoveel verdienen.

Mijn toekomstige baas bij de Vereniging van Effectenbezitters Paul Koster komt niet uit Cuba, maar pleit desondanks voor een maximum salaris voor accountants.

Over de inkomens van accountants kun je van mening verschillen, de vele schandalen geven aan dat een kwaliteitsimpuls nodig is. Koster hoopt dat de grote kantoren meer in kwaliteit investeren en minder voor winstmaximalisatie gaan. In tegenstelling tot een advocaat dient een accountant het maatschappelijke belang.

Wellicht is de dreiging van een salarisplafond de stok die nodig is om het zelfreinigend vermogen van de accountancysector een zetje te geven.

Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel.

lees ook

'Achmea betaalde Bill Clinton 600 duizend dollar voor speech in 2011'

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl